Al vier dagen op rij was ze ’s middags naar school gekomen om haar slb’er te spreken. Een studente die bekendstond als nogal perfectionistisch, was halverwege haar stageperiode en zat er helemaal doorheen. Op zich verliep de stage wel naar wens en stond ze er goed voor, maar de opdrachten nekten haar. Het was te veel. Op de stageplaats had ze met haar werkbegeleider gesproken en die had haar geadviseerd met haar sl’ber te gaan praten. Tijdens de gesprekken met haar slb’er heeft ze een paar keer geopperd om even ‘pas op de plaats te maken’. Na de vierde dag werd de slb’er telefonisch benaderd door de vader van de student, die vond dat de school aansprakelijk was voor het slagen van de stage van zijn dochter en dat het dus niet de bedoeling was de dochter ‘te dwingen’ om te stoppen met haar stage.
Vraag: wat doe jij of wat zou je doen in zo’n situatie?
Wilt u hierop reageren?
Stuur een bijdrage van maximaal 250 woorden uiterlijk 23 maart 2020 naar: redactie@onderwijsengezondheidszorg.nl. U kunt ook reageren via Twitter met #OenG of @OenGredactie of via de LinkedIn-groep Tijdschrift Onderwijs en Gezondheidszorg. De redactie behoudt zich het recht voor om bijdragen in te korten of te weigeren.