In zorg en welzijn zijn veel ervaringsdeskundigen werkzaam. Nieuw is dat ook zorgprofessionals – de psycholoog, verpleegkundige, sociaal werker en psychiater – zich kunnen specialiseren als zorgprofessional met ervaringsdeskundigheid.
Taboe
Het inzetten van eigen cliëntervaringen is niet vanzelfsprekend als je werkt als in zorg en welzijn. 'Veel professionals ontkoppelen hun ervaringskennis als ze aan het werk gaan', zegt onderzoeker Simona Karbouniaris. 'Zij houden dat geheim. (...) Er rust een taboe op.' En dat terwijl de waardering voor zorgprofessionals met ervaringsdeskundigheid groot is, zo bleek tijdens een symposium dat in februari gehouden werd bij Hogeschool Windesheim. Ervaringskennis – het zelf meegemaakt hebben van ontwrichting – is een noodzakelijke 'derde' bron van kennis in zorg en welzijn, náást de wetenschappelijke en professionele kennis.
Leertraject noodzakelijk
Een belangrijke les uit onderzoek naar de inzet van ervaringsdeskundigheid is dat professionals een leertraject nodig hebben om zich tot competente ervaringsdeskundige professional te ontwikkelen. Windesheimlector Weerman: ‘Het duurt ongeveer een jaar voor de professional heeft geleerd om zijn persoonlijke ervaringen op een deskundige manier in zijn professionele rol te benutten.'
Intentieverklaring
Vijf grote zorgorganisaties hebben voor de nieuwe ervaringsdeskundigheid rolbeschrijvingen gemaakt.
Meer informatie over: