Zuster Schmal, geboren in 1897, is wijkverpleegster geweest tot haar huwelijk in 1941. Op het moment van de opname is ze 96 jaar oud en spreekt ze sprankelend en helder over haar opleiding en werk als wijkverpleegster. Ze is duidelijk iemand die er geen doekjes om windt en vertelt in klare taal over haar belevenissen.
De wijkverpleging was een beroep dat ze niet kende, en het fenomeen “roeping” ook niet. De dokter die haar bij de verpleegsteropleiding vroeg of ze het “uit roeping wil doen” antwoordde ze dan ook prompt met ‘Ik weet niet wat dat is, maar ik wil graag zieke mensen helpen’. En dat deed ze dan ook vol toewijding. Terugrekenend moet ze 43 jaar geweest zijn toen ze trouwde. Relatief oud eigenlijk. En daardoor heeft ze ook lang als wijkverpleegkundige – of wijkzuster, zoals ze zelf ook zegt – gewerkt.
Mevrouw Cornelia van der Veen-Schmal
Uit de oude doos: Wijkverpleging: Heerlijk werk!
Wie zoekt die vindt! Podcasts van thuiszorgorganisaties over het werk en de mensen zijn wel te vinden, maar audio over geschiedenis van verpleegkunde is goed verstopt. Zo goed dat we helemaal terug moeten naar 1994. Het wekelijkse radioprogramma OVT heeft dan net de serie De zuster komt zo uitgezonden en met de wijkverpleegster Cornelia van der Veen-Schmal, oftewel zuster Schmal, gesproken. Vermoedelijk was het materiaal zo interessant dat ze het tot een eigen aflevering in de serie Het Spoor Terug schopt.
