Mijn carrière tot nu toe.
‘Na de havo wilde ik graag verloskundige worden. Het leek mij machtig mooi om een bevalling te begeleiden. Ik werd uitgeloot en omdat mijn beide ouders in het onderwijs zaten, ben ik de pabo gaan doen. Na mijn studie heb ik een jaar voor de klas gestaan. Ik merkte dat ik het leuker vond om kinderen te leren valsspelen en afkijken dan serieuze gesprekken te voeren over het niveau van het kind. Toentertijd lag een vriendin van mij in het ziekenhuis, met een gesprongen blindedarmontsteking. Mijn vriendin werd heel ziek. Het opende mijn ogen, ik wilde verpleegkundige worden. Tijdens mijn studie liep ik stage op de kraamafdeling. Ik vond het heel bijzonder, maar mijn hart lag toch bij de chirurgie. Nadat ik mijn studie had afgerond, ging ik werken als flexverpleegkundige om op meerdere afdelingen “in de keuken te kijken”. Zo flexte ik ook op Heelkunde, later Chirurgische Oncologie. Ik vond het fantastisch. De zorg, snelheid, complexiteit, actie, het klinisch redeneren en, niet onbelangrijk, een superleuk team. Hier heb ik de mogelijkheid gekregen om de VSS (Vervolgopleiding voor Snijdende Specialismen) en de oncologieopleiding te behalen. 12,5 jaar later vierde ik afgelopen zomer mijn jubileum. Blijkbaar had ik in mijn sollicitatiebrief geschreven dat ik een “degelijke” verpleegkundige wilde worden. Daar hebben mijn collega’s en ik smakelijk om gelachen, is dit een van de weinige eigenschappen die ik juist niet bezit… Misschien leer ik het nog voor mijn pensioen...'
Wie is je lichtend voorbeeld en waarom?
‘Tijdens mijn studie was er één docent waarvan ik geen les miste. Zodra zij ging spreken, kwam het menselijk lichaam tot leven. De anatomie, fysiologie en pathologie zodanig uitgelegd dat je de stof niet alleen begreep, je kon het daarna ook aan anderen uitleggen. Zij maakte als docent echt de opleiding compleet. Ook is zij mij bijgebleven, omdat zij heel open was over haarzelf. Ze kreeg door de overgang een opvlieger tijdens een hoorcollege en benoemde dit. Hierdoor steeg zij in mijn aanzien. Je staat voor een zaal vol pubers en stelt je moedwillig als mikpunt op. Iedereen had gelukkig compassie, maar hulde!’
Welke invloed heeft zij op jouw carrière en werk gehad?
‘Door mijn lichtend voorbeeld heb ik inzicht gekregen in oorzaak en gevolg. Zeker op Chirurgische Oncologie is klinisch redeneren het belangrijkste van mijn dienst. Een handeling kun je bij wijze van spreken een aap nog leren, maar het signaleren en verklaren van een belemmering in functioneren van het menselijk lichaam is vakwerk. De fundering voor deze kwaliteit als verpleegkundige is gelegd tijdens de opleiding. Af en toe geef ik les aan de Health Academie, het helpt vaak als ik benoem dat ik lesgeven soms nog wat spannend vind. Studenten lijken vaak te bedaren door de kwetsbare kant van hun docenten. Op deze momenten denk ik aan mijn vroegere docent.’
Welke ene vraag zou je willen stellen als je haar nu tegen zou komen?
‘‘Hoe is het nu met jou?’ zou ik vragen! Maar daarna in het gesprek zou ik willen vragen of zij ooit geweten heeft dat ze zo’n voorbeeldfunctie heeft gehad voor mij. Ook zou ik willen weten hoe zij terugkijkt op haar carrière. Hoe is haar loopbaan geweest en kan zij wellicht nogmaals een voorbeeld zijn voor mij? Uiteindelijk lijkt mij lesgeven op de HAN een perfecte combinatie van het onderwijzen en het delen van kennis over het verpleegkundig vak.'
Voor wie zou jij een lichtend voorbeeld willen zijn en welke boodschap wil je hen meegeven?
‘Het verpleegkundig vak behoeft, zeker in deze tijden, extra aandacht. Ik heb een kritische blik betreft de kwaliteit van zorg. Ik zet mij op de afdeling, en tijdens mijn lessen, heel graag in om de verpleegkundigen van de toekomst de kennis en vaardigheden bij te brengen om het werk met passie en gedrevenheid te kunnen uitvoeren. Het is en blijft noodzakelijk dat we zorgen voor de zorg!
Oproep
Heb jij ook een lichtend voorbeeld en wil je daarover vertellen? Mail dan naar redactie@onderwijsengezondheidszorg.nl.