In meerdere databases werd gezocht naar Engelstalige studies gepubliceerd tussen 2001 en april 2018, waarin gerapporteerd werd over onderzoek naar interventies gericht op reductie van het verloop of vergroting van het behoud van verpleegkundigen. De onderzoeken moesten data bevatten over het verloop/behoud op minimaal twee tijdstippen. Er werden 53 bruikbare studies gevonden. Vanwege de diversiteit van de studies was het niet mogelijk een meta-analyse uit te voeren, maar werd een narratieve samenvatting van de verschillende interventies gemaakt. Het grootste aantal studies (n=48) werd uitgevoerd in de Verenigde Staten. Daarnaast was het merendeel van de onderzochte interventies (n=30) gericht op recent afgestudeerde verpleegkundigen.
De review laat zien dat er een grote variëteit aan interventies is, gericht op verbetering van het behoud van verpleegkundigen. Twee belangrijke kenmerken van effectieve interventies zijn mentorschap en begeleiding door een ervaren verpleegkundige (preceptorship). Interventies met beide componenten lijken van waarde, al zijn de resultaten niet consistent. Een andere veelbelovende interventie lijkt onderwijs/training van pas afgestudeerden. Over het algemeen heeft onderwijs/training een positief effect op behoud en reductie van verloop. De gebruikte interventies om verpleegkundigen te onderwijzen zijn heel divers, zowel in klassikale settings als via leren in simulaties of op de werkplek, waardoor eenduidige conclusies lastig zijn. Interventies die 4-26 weken en 27-52 weken duurden, werden het hoogst geëvalueerd, maar interventies met een duur van 27-52 weken hadden het beste effect op behoud en reductie van verloop.
De onderzoekers constateren dat, hoewel een groot aantal studies werd gevonden, het trekken van conclusies bemoeilijkt werd door methodologische issues. Desondanks lijken traineeprogramma’s of transitie-naar-praktijk programma’s die 27-52 weken duren, met formeel onderwijs en een mentor en preceptorcomponent, veelbelovende interventies.
Samengevat door Inge Pool