Het zorglandschap in de wijk is momenteel aan grote veranderingen onderhevig. Door de vergrijzing neemt het aantal ouderen in Nederland snel toe. In 2025 zal ruim 25% van de bevolking 65 jaar of ouder zijn (Kooiman et al., 2016). Het ouder worden gaat vaak samen met multimorbiditeit, waarbij sprake is van twee of meer chronische aandoeningen bij één persoon (Marengoni et al., 2011; Barnett et al., 2012). Naast multimorbiditeit hebben ouderen geregeld te maken met zogeheten geriatrische problemen, zoals mobiliteitsproblemen, vallen, incontinentie, eenzaamheid, geheugenverlies, somberheid en zingevingsvragen, wat tevens kan leiden tot sociale problematiek (Collard et al., 2012). Desondanks willen ouderen langer zelfstandig thuis wonen en zo lang mogelijk regie kunnen blijven voeren rondom de eigen gezondheid. &ellipsis;
Cocreatie
Ontwikkeling van een interprofessionele training in de wijk
De zorg voor ouderen verandert en wordt steeds meer in de wijk georganiseerd. Mensen worden niet alleen ouder, ook de complexiteit van hun zorgbehoefte neemt toe. Dit geldt met name voor ouderen die meerdere chronische ziekten en aandoeningen hebben. Vaak zijn diverse disciplines tegelijkertijd betrokken bij deze doelgroep. Voor goede zorg en ondersteuning is interprofessionele samenwerking tussen professionals uit het medisch en sociaal domein in de wijk noodzakelijk. Om de samenwerking in de wijk te versterken, hebben de Hogeschool Utrecht, Universitair Medisch Centrum Utrecht en Stichting Volte, in cocreatie met het veld en de doelgroep (professionals in de wijk) een interprofessionele training ontwikkeld voor professionals in de wijk. De training wordt op wijkniveau aangeboden en omvat een mix tussen online, face-to-face en on the job leren. In dit artikel beschrijven we hoe de training in nauwe samenwerking met de praktijk en experts uit de verschillende domeinen is ontwikkeld.