In deze theoretische review werden meer dan duizend internationale publicaties in de periode 1999-2015 over simulatie in verpleegkundig onderwijs gevonden. Hiervan werden uiteindelijk 182 onderzoekspublicaties waarbij sprake was van simulaties via rollenspel, gestandaardiseerde patiënten of poppen, in de studie geïncludeerd. De geselecteerde studies werden beoordeeld op de gebruikte leertheorie, toetsinstrumenten en leeruitkomsten, en de onderlinge relatie hiertussen.
Uit de review komt naar voren dat 79 studies geen enkele leertheorie hanteren. De resterende 103 studies benoemden één of meer leertheorieën. De meest gehanteerde leertheorieën waren Kolb’s theorie over ervaringsleren en Bandura’s sociaal-cognitieve theorie met het concept van zelfmanagement (self-efficacy). De perceptie van de tevredenheid, kennis, attitude en procedurele vaardigheden van de studenten waren de
Toetsing van kerncompetenties via simulaties
Competentiegericht onderwijs is een actieve leerstrategie die past bij het gebruik van simulaties. Het is daarbij cruciaal om te begrijpen hoe deze simulaties bijdragen aan de ontwikkeling van verpleegkundige kerncompetenties. Huidige instrumenten toetsen vaak kennis, vaardigheden en attitude als afzonderlijke elementen, waardoor het moeilijk is te toetsen hoe studenten deze elementen toepassen en combineren. Het doel van deze literatuurreview was om de relatie tussen onderliggende theorieën bij het leren en toetsen via simulaties te identificeren.