Leerroute niet vastleggen
‘Ik kan me voorstellen dat het resultaat (relevant en geschikt blijven voor functie-uitoefening) verplicht wordt gesteld. De weg daarnaartoe zou ik niet vastleggen. De leerroutes van medewerkers kunnen en mogen verschillen. Aangezien het aanbod nu nog beperkt is, zullen de certificeerbare keuzedelen daar een belangrijk deel van uitmaken. Dat is een goed begin, maar ik hoop dat we ook een weg vinden om andere routes zoals werkplekleren hierin mee te nemen. Uiteindelijk gaat het om de duurzame inzetbaarheid, die op vele manieren bereikt kan worden.’
Linda Hendriks-Vermeulen, Programmadirecteur Zuyd Professional
Mogelijkheden laten zien
‘Hoe mooi is het dat zorgprofessionals op niveau 2 en 3 straks arbeidsmarktrelevante en certificeerbare keuzedelen kunnen volgen in het (niet-bekostigd) mbo-onderwijs. Zij hebben hiermee de kans om hun vakbekwaamheid te actualiseren, te verbreden, te verdiepen en hun positie op de arbeidsmarkt te versterken; leven lang leren! Zo wordt het middelbaar beroepsonderwijs aantrekkelijker voor bij-, op- en omscholing van volwassenen. Zorgmedewerkers die certificaten hebben behaald voor keuzedelen, zullen in veel gevallen een (gedeeltelijke) vrijstelling kunnen krijgen van hun keuzedeelverplichting als zij op termijn nog een reguliere beroepsopleiding gaan volgen. Werkgevers kunnen hun medewerkers zo effectief en op maat laten scholen en de certificaten zullen herkenbaar zijn in de organisatie. Als BOL- en BBL-studenten met keuzedelen bezig zijn, kan het collega’s stimuleren daar ook mee aan de slag te gaan. Maar medewerkers verplichten tot het volgen certificeerbare keuzedelen? Nee! Ik geloof niet in “verplichte” scholing. Hier ligt een belangrijke taak voor werkgevers en opleiders om zorgprofessionals goed te informeren over de kansen die de certificeerbare keuzedelen hen straks kunnen bieden.’
Ineke van Aken, senior adviseur bij SBB en lid van de redactie van OenG.
Stimulans door werkgevers
‘Hier ben ik op tegen; dat begint al met het woordje “moeten”. Iedereen leert op zijn/haar eigen manier en dat los je niet op met een verplicht keuzedeel. Zoals het woord al zegt “keuze”: je kunt ervoor kiezen. Het is de verantwoordelijkheid van iedere medewerker in de zorg om zichzelf blijvend te ontwikkelen, omdat niet alleen inzichten veranderen, maar ook de technologie voortdurend in beweging is. Het nieuwe leren is volgens mij “doen” en “delen”. Steeds vaker maak je als zorgverlener deel uit van kenniskringen, waar je ervaringen met elkaar deelt en overdraagt. Soms kan dit worden ondersteund met bijvoorbeeld e-learning, maar ook met een dagje ergens anders meelopen. Dit moet wel worden gestimuleerd door de werkgevers, er moet tijd en ruimte zijn om elkaar te ontmoeten en zaken uit te diepen die je nodig hebt in je dagelijkse werk. Hierbij hoort ook reflectie op je eigen functioneren. Een verpleegkundige met allemaal diploma’s en certificaten is niet per se een goede verpleegkundige... Een verpleegkundige die, met gezond verstand en hart, goed kan reflecteren op zijn/haar eigen handelen en functioneren en daarop leeracties neemt, is het wel.’
Caroline Advokaat, Sr. Opleidingsmanager mbo-verpleegkundige, Graafschapcollege
REAGEER!
DE STELLING VOOR DE VOLGENDE OenG:
'De begeleidingstijd in verpleeghuizen staat onder druk, dat maakt dat het verpleeghuis eigenlijk geen geschikte stageplaats meer is voor eerstejaars studenten'
Bewoners van verpleeghuizen komen met steeds zwaardere zorgvraag verpleeghuizen binnen, waardoor de verblijfsduur fors afneemt. De gemiddelde verblijfsduur in verpleeghuizen is landelijk teruggegaan van 2 jaar tot nu 9 maanden (bron: Zorgvisie, oktober 2016). De zorgzwaarte van de cliënten en daarmee de druk op de zorgprofessionals is sterk toegenomen. En dat heeft ook gevolgen voor opleiden.
Stuur uw bijdrage van maximaal 250 woorden uiterlijk 27 maart naar redactie@onderwijsengezondheidszorg.nl. De redactie houdt zich het recht voor bijdragen in te korten of te weigeren.