Kast voor kast, plank voor plank ruimen we leeg. Ik laat de voorwerpen door mijn handen glijden. Trommeltjes, vazen, blikken, schalen, dozen. Ze verbergen talloze briefjes met kleine teksten: afspraken, adressen, telefoonnummers, gedichten.Recente en van vele jaren geleden. Niets kan zomaar ongezien worden ingepakt of weggegooid. Het huis geeft zijn geschiedenis prijs, of liever gezegd de geschiedenis van mijn ouders die er bijna vijftig jaar hebben gewoond. De fotoalbums tonen beelden van de voorbije jaren, maar die kende ik al. Het zijn vooral de spullen die bewaard zijn gebleven die hun verhaal vertellen, en de stapels documenten en notities van vroeger. &ellipsis;