Bij het doorlezen van de bijdragen voor dit nummer en in het bijzonder het verslag van het jaarlijkse congres van Opleiders V&VN met als thema Leer-Kracht: kijken naar wat werkt, moest ik terugdenken aan mijn beginperiode in het beroepsonderwijs. Tijdens die jaren, en dan spreken we over begin jaren 70, aan een school voor MSPO (Middelbaar Sociaal Pedagogisch Onderwijs) introduceerden we een nieuwe 2-jarige opleiding bejaardenzorg. Onderdeel van de opleiding was een zesweekse stage in een verpleeghuis. Bij een van de stagebezoeken aan een leerling in een verpleeghuis door een van mijn oudere collega's die door de wol was geverfd, kreeg deze van de leidinggevende/begeleidster te horen dat er aan de leerling niets deugde, Ze maakte de bedden niet strak op, ze was slordig met de was, ze vergat het nodige te doen, ging veel te lang met een patiënt wandelen etc. Kortom hoe hadden we het als school in ons hoofd gehaald zulke leerlingen stage te laten lopen. Toen ze er specifek naar vroeg, bleek onze stagiare warempel toch iets goed te doen. Ze was zo ontzettend opgewekt en plezierig in de omgang met de patiënten dat ze met haar wegliepen. Ze had voor iedereen een opbeurend woord, ze was het zonnetje op de afdeling met haar gezelligheid. En dan lees ik nu anno 2009 in de bijdragen voor dit nummer dat de aanwezigen een concreet leerpunt van dit symposium met zich meenamen naar huis, nl. niet de aandacht richten op het negatieve maar op het positieve. Mijn reactie was, komt men daar nu na 30 jaar achter, is er dan niets veranderd? Uitgaan van het goede was reeds aan de orde bij de Nijmeegse psychiater Anna Terruwe in de jaren zestig aan de universiteit Nijmegen. Mensen bevestigen in datgene wat ze kunnen. Daar gaat het toch om in het leven en ook in het onderwijs. Leerlingen beoordelen en waarderen om dat wat ze kunnen en kennen. Maar is er dan niets veranderd? Toch wel zoals blijkt in het artikel over het leren met webtools, zie het gesprek van Ans Grotendorst met Sibrenne Wagenaar. Zoals altijd zet de bijdrage van Femke van den Berg ons tot nadenken. Nu ook weer met de bijdrage ‘Van de werkvloer’ waarin een pas afgestudeerde hbo-v-er zich vertwijfeld afvraagt wat nu toch het verschil tussen niveau 4 en 5 is. Ineke van Duin gaat in op het fenomeen Leerwerkplaats. Een van de belangrijke conclusies is dat naast de voordelen voor de lerenden ook de cliënten en mantelzorgers er baat bij hebben. Tot slot vraag ik graag uw aandacht voor het artikel dat handelt over Dilemma's in de jeugdzorg. Situaties en vragen die daarin aan de orde komen zijn vergelijkbaar met die in de verzorging en verpleging.
