Het TOPOI-model: een systeemtheoretische benadering van interculturele communicatie

De gezondheidszorg heeft in toenemende mate te maken met allochtone zorgvragers (migranten en vluchtelingen). In de gespreksvoering kunnen zich tussen zorgverlener en zorgvrager culturele verschillen en misverstanden voordoen vanwege verschillen in etnisch-culturele achtergronden. Veel zorgverleners ervaren daardoor de communicatie met allochtone zorgvragers als extra lastig: allochtone zorgvragers kunnen in hun ogen een ‘ongewone’ stijl van communiceren hebben, ‘ongewone’ vragen stellen en een ‘ongewone’ kijk op zaken hebben. Ook bepaalde culturele gewoonten en behoeften kun nen ‘vreemd’ overkomen. Het maakt zorgverleners onzeker en soms kunnen ze niet de juiste houding vinden tegenover allochtone zorgvragers. Enerzijds willen zorgverleners respect tonen voor de cultuur van de ander en niet discrimineren. Anderzijds willen ze hun doelen halen en hebben ze soms moeite met bepaalde uitingen van de allochtone zorgvrager. De vraag is nu hoe zorgverleners toegerust kunnen worden op het gebied van interculturele gespreksvoering zodat ze in staat zijn adequate zorg te verlenen aan elke zorgvrager ongeacht zijn of haar etnische achtergrond.