Achtergrond
De laatste decennia wordt de noodzaak van goed samenwerken in de zorg steeds meer (h)erkend. Door de vergrijzing neemt het aantal ouderen sterk toe. In combinatie met andere trends, waaronder vroege opsporing van ziekten en verhoogde kans op overleving, is het hebben van één of meer chronische ziekten eerder regel dan uitzondering geworden (Van Oostrom et al., 2017). Het ondersteunen en bevorderen van het dagelijks functioneren, de veerkracht en de eigen regie van mensen staat in toenemende mate centraal in de zorg (NHG, 2017). Om deze ondersteuning te bieden, zijn vaak verschillende zorgprofessionals bij dezelfde patiënt betrokken. Dit vraagt om goede onderlinge samenwerking. Om toekomstige zorgprofessionals goed voor te bereiden op hun beroepspraktijk, is het niet toereikend om alleen te streven naar vakbekwaamheid.
Zorgprofessionals worden ook deel v